Palec Asmodeusza

           Oli

Ja nie chcę się bać, piszesz mi
w okienku wiadomości. Twój strach,
na który nie chcesz się zgodzić,
jest silniejszy od ciebie. Niezrozumiały.

Uczono Cię, że modlitwa to wielkie dobro.
A teraz wszystko odwrócone.

Zobacz, co z nami zrobiono.

Wyuczony świat dzieciństwa, trawi nas,
pożera, jak Saturn swoje własne dzieci
na czarnym obrazie Goi.

Dychotomia

Nie potrafili zrozumieć, że czasem
trzeba zanurzyć się w ciemność.
Pytali, a ja milczałem o tym,
jak powstawały w niej światy:

okazałe katedry, nieistniejące miasta,
milczące twarze – wszystko na obraz
i podobieństwo mojego boga, tak różnego
od wszystkich innych na powierzchni.

Drewniane skrzynie w ziemi otwierają granice.
Chaotyczny ruch robaków na rozkładających się ciałach
zatacza coraz szersze kręgi wszechświata, tuż pod stopami.

Kosmos, to nie tylko to, co na zewnątrz.

Translokacja niegenetyczna

           Pawłowi

przesyłasz mi zdjęcia
umarłych plaż
długie cięte rany
na ciele lustra wody
czekają w prosektorium nieba
na rozpoznanie

materia bawi się nami
wulkanicznym kolorem
translokacjami
kanaryjskich wulkanów Lanzarote

mam śmierć w telefonie

materia bawi się dalej

czekam