Piotr Tenczyk | wiersze

nie moja matka odchodzi

nie z tobą
pierwszy
raz jadłem
śniadanie

nie ty mnie
odbierałaś
gdy biegłem

nie tobie dali
szczepienną
książeczkę

i nie od ciebie
pożyczałem
na kłamstwa

ty dla mnie
nie byłaś
nie z ciebie
ja jestem

ja byłem
ty byłaś

w bezruchu
wszystko
zastygło

świat się
od tego
nie zmienił

chociaż mojej
niematki na nim

ubyło

Górnik Zabrze – Zagłębie Sosnowiec

spod powierzchni
wydobywam dźwięk
nierozbity jeszcze na atomy
na świętych sprawowanie
grzechów odpuszczenie

jestem zawieszony
pomiędzy tymi głosami
a szczytem nieba
a szczytem poukładanych
w lesie drewnianych pni

jestem jak pień
bez siły na sny
ale otwórz drzwi
ale otwórz te drzwi
otwórz z tej krypty
strząśnij kurz z zasłony

jeszcze nie przestałem grać
mój syn mówi że Angulo w Górniku Zabrze
strzela najwięcej bramek

więc cisnę na bramkę
jeszcze marzę że będę jak angulo
do pięt przypięty mam strach 

                                             05/05/2019

Siedzę

nie wiem
czy nie pomyliłem
drzwi ale wszedłem
i siedzę
tutaj gdzie siedzę

na początku
nie rozglądałem się
dookoła
nie widziałem
niczego
poza sobą

w nowej sytuacji
ubrałem się
w garnitur
zachowań

jakie znałem

i nie zmieniłem
miejsca siedzę
tam gdzie siedziałem

te samo biurko
ten sam monitor
widok za oknem ten sam.

                                             17/05/2019

przeżyłem

rozciąga
brzuch
śmiechem
przekonanie
gościa w koszulce
exploited
że nadal jego
stoi na barykadzie
krzycząc

kurwa jebać
takie tam

kiedy on jest
barykada
kiedy on jest
mainstream

kiedy jedyny
krzyk
to płynąć
jak prąd
kamienie
wygładzać
nie tonąć.

                                             11/06/2019

Piotr Tenczyk

Rocznik 1985. Absolwent teatrologii na Uniwersytecie Śląskim. Współzałożyciel Stowarzyszenia Teatralnego Dom z Jaśkowic oraz pomysłodawca Otwartego Forum w Jaśkowicach. Autor książek: Wiersze o ludziach (STDzJ, 2013), Poemat o czasie przeżytym (Zaułek Pomyłka, 2015), Odyseja (2016), Zaścianek (2018). Współredaktor tomu Teatrologia na rozdrożach (Wydawnictwo UŚ, 2017). Drukowany w takich pismach jak Śląsk, Zalew Kultury, Po-mysł, Kurier Szczeciński. Działa w Orzeszu. Mąż i ojciec. Strona autora.

Ilustracja: Magdalena Rechłowicz