Klaudia Rogowicz | wiersze
It’s not so searious
U.
Przede mną mur,
wczoraj drapaliśmy plecy karabinami,
pada deszcz,
czy On jeszcze istnieje?
Migawki
Słony karmel na plecach
Motyl na piwonii
Krystyna Pawłowicz straszy desantem zła
W oczach zachód słońca
Wrony i wróble na słupach
Niebo jest bezsilne wobec nas
It’s not so searious
Sny i koszmary magnata
Jan Klemens Branicki siadał pod wodnym ptactwem z papieru,
tancerze nakładali róż i makijaż.
W lipcu odprawili przemocą ostatnich baletmistrzów.
W jego oczach krzyk/sen…
Nie wróci.
Klaudia Rogowicz
Ur. 5.04.1987, poetka, dramatopisarka, scenarzystka, tekściarka, prozaiczka, feministka. Publikowała min. w Czasie Kultury, Czasie Literatury, Twórczości, Zupełnie Innym Świecie, Helikopterze, Szajnie, Pro Arte, Pro Libris, Tyglu Kultury i magazynach zagranicznych: Cordella, Modern Literature, Mojave Heart Review, Dying Dahlia Review i Mentor (Słowenia), Diogenpro (Bośnia-Słowenia). Jej opowiadanie dotyczące dzieciństwa ukazało się w polsko-niemieckiej antologii dotyczącej dzieciństwa. Oprócz pisania, znajduje ostatnio zainteresowanie w nagrywaniu podcastów. Pisze po polsku i angielsku.