Klaudia Rogowicz | wiersze

It’s not so searious

U.

Przede mną mur,
wczoraj drapaliśmy plecy karabinami,
pada deszcz,
czy On jeszcze istnieje?

Migawki

Słony karmel na plecach

Motyl na piwonii

Krystyna Pawłowicz straszy desantem zła

W oczach zachód słońca

Wrony i wróble na słupach

Niebo jest bezsilne wobec nas

 

It’s not so searious

Sny i koszmary magnata

Jan Klemens Branicki siadał pod wodnym ptactwem z papieru,
tancerze nakładali róż i makijaż.

W lipcu odprawili przemocą ostatnich baletmistrzów.

W jego oczach krzyk/sen…
Nie wróci.

Klaudia Rogowicz

Ur. 5.04.1987, poetka, dramatopisarka, scenarzystka, tekściarka, prozaiczka, feministka. Publikowała min. w Czasie Kultury, Czasie Literatury, Twórczości, Zupełnie Innym Świecie, Helikopterze, Szajnie, Pro Arte, Pro Libris, Tyglu Kultury i magazynach zagranicznych: Cordella, Modern Literature, Mojave Heart Review, Dying Dahlia Review i Mentor (Słowenia), Diogenpro (Bośnia-Słowenia). Jej opowiadanie dotyczące dzieciństwa ukazało się w polsko-niemieckiej antologii dotyczącej dzieciństwa. Oprócz pisania, znajduje ostatnio zainteresowanie w nagrywaniu podcastów. Pisze po polsku i angielsku.

advaitagrafia: Tee Kho ! ( r-r. ) musztatow