Marta Solomej

System domyślny

powiedz mi
nie masz czasem wrażenia
kiedy słońce zachodzi
księżyc ukradkiem
wychyla się
zza ziemi

kolory przygasają
a czerń otwiera oczy
rozkładając
swoje stragany
z gwiazdami
nad tobą

nie masz wrażenia
że świat istnieje
tylko w twojej głowie
i wszystko
co się w nim dzieje
to gra wyobrażeń?

ludzie wokół
to aktorzy na scenie
twojego teatru
znajomi bliscy
tak chcesz ich widzieć
odbicia i cienie myśli

czasem coś wymyka się
spod kontroli
zaproszenie telefon
ktoś znika i cisza cisza
system domyślny – alarm
mózg już wie

coś poszło inaczej
jak zmienne losowe
nie rozśmieszaj boga (chcesz rozśmieszyć boga?)
tylko (teraz) samoizolacja
świadomość i mózg
w konflikcie

Marta Solomej

Autorka wierszy. Tłumaczka z j. rosyjskiego. Pochodzi ze Szczecina. Wiersze publikowała w „Odrze ”, „Helikopterze”, „Obszarach przepisanych” i na portalu Pisarze.pl. Obecnie mieszka w Lublinie.

advaitagrafia: Ne_Dva (Ajk Piercc + Tee Kho !)