Wiktor Gołuszko | wiersz
dla Danieli Jarszak-Łuka
Modlitwa
Z cyklu: “Per Ars ad Astra”
Gdy w pielgrzymkach – co przez wieki – wiję wstęgi mego ciała,
przez rozdroża, inkarnacje, kurz złorzeczeń, pieśń oddania,
trud wznoszenia, inkantacje, lot naguala1, inicjacje…
Wąż pierzasty2 mrok pochłania – rośnie światłość zmartwychwstania.
Świat jest myślą!
AUM3…
Przez katedry, przez meczety, cerkwie, kościół, minarety,
a w nich tłumy rozmodlone, a tam tłumy rozbłądzone,
z Ducha tłumy wywłaszczone…
O człowieku – Świątynio Świątyń!
AUM…
Słyszę dzieci swawolące na podwórkach Ziemi Matki,
ich indygo-śmiech się perli mną rozbrzmiewa, we mnie śpiewa,
jak Pradawna Rękojmia, jak Feniks, Ostatnia Brama.
I wszystkie te dzieci są mną – i mój uśmiech na ich twarzach.
AUM…
A gdy Mleczną Drogą idę, w gwiezdną łunę obleczony,
poprzez światy i wymiary, domów bezlik, konstelacje –
lasy rąk ku mnie wzniesionych: Ja – z przyszłości wynurzony,
w pozdrowienie, w gest przymierza, w celebrację!
Pozdrowienie!
Pozdrowienie ludzkości wszechświata!
AUM…
W noosferę rozciągniony, w tkankę świata rozpleciony,
w szatę świata otulony – tańczę, tańczą me atomy.
Poprzez Ja-Wszechprzestrzeń kroczę, światłonośny, w puls zmieniony,
w Wszędziem-Ja, we Wszystko-Moje, Moje jest Królestwo Twoje.
AUM…
Derwisz biel swą przez noc toczy i galaktyk kręcą żarna,
mnich mandalę z piasku sączy i kadzideł woń ofiarna….
Płyną Słońca, rzeki światów – w kroplę wody zawinięte,
w Kosmos – wielościenny kryształ, w Shivaratri4 śpiewy święte.
AUM…
Dźwięczą, dźwięczą struny Ziemi, zewsząd akord świata drga,
Ogień Serca świat rozdzwania, żar modlitwy ciszę tka…
Myślę o plemieniu światła, o pochodzie wszechnarodów,
myślę o: Człowieku-Bogu!
Świat jest myślą!
AUM…
Po trzykroć: AUM.
I jam jest: AUM.
AUM.
Sierpień 2004
(1) Nagual – u czarowników yaqui osoba o niezwykłej energii, pozbawiona „poczucia ważności”.
W naszej tradycji odpowiednik świętego czy człowieka oświeconego. W znaczeniu uniwersalnym – Bóg, Brahman.
Lot naguala – dla czarownika yaqui przełamanie percepcyjnych uwarunkowań umożliwia przekroczenie bariery i skok w niewyobrażalne. Taki skok bywa nazywany „lotem czarownika” lub „lotem naguala”. W naszej kulturze mówilibyśmy o oświeceniu.
(2) Wąż pierzasty – południowoamerykański (Mezoameryka) bóg Quetzalcoatl, który po dobrowolnej, złożonej z siebie ofierze odradza się w akcie wniebowstąpienia jako wąż z piórami.
(3) AUM – czyli fonetycznie OM. W hinduizmie – pradźwięk, z którego powstała cała materia objawiona, święta sylaba uważana za praźródło wszystkich mantr; symbol Boga, Brahman; Słowo, które było na początku u chrześcijan. Można dopatrywać się jego odpowiedników w muzułmańskim Amin czy chrześcijańskim Amen.
(4) Shivaratri – odniesienie do Mahashivaratri, celebrowanej corocznie przez hindusów wielkiej nocy Shivy (boga tworzenia i destrukcji).
Wiktor Gołuszko
jest poetą, pisarzem, kompozytorem, prelegentem, doradcą ds. rozwoju potencjału twórczego. Wydał tomik prozy: „Ulisses”, publikował w pismach literackich i społeczno-kulturalnych, takich jak ZESZYTY LITERACKIE, Nieregularne Pismo Kulturalne KWARTALNIK, NEUROKULTURA – medium zaangażowane, Magazyn Literacki MINOTAURYDA, Portal Społeczno-Artystyczny EPRAWDA, Pismo Społeczno-Literackie WAKAT, e-Dwutygodnik Literacko-Artystyczny PISARZE.PL, Magazyn Twórczy POLSKA CANADA, Magazyn Literacko-Artystyczny HELIKOPTER, kwartalnik KRYTYKA LITERACKA, kwartalnik literacko-artystyczny AFRONT, MEDIUM PUBLICZNE i inne. Jego wiersz: „Ostatnia Wieczerza” wszedł w skład antologii poezji polskiej poświęconej Beethovenowi, która znalazła się w biografii kompozytora zatytułowanej: „Beethoven – Próba Portretu Duchowego” autorstwa Adama Czartkowskiego. Obecnie artysta ukończył pracę nad misterium: „Hieros Gamos czyli Święte Gody” – sztuką z pogranicza poezji i teatru, do której skomponował również muzykę. Blog autora.