**

          Ninie.

przypadkowa kobieta obnaża brzuch
pokazuje blizny po kłutych
mówi: w tym kraju za prawdę zabiją
tam nocami nie chodź
to co najpotrzebniejsze chowaj za plecami
tego co najważniejsze nikomu nie mów

przypadkowa kobieta opowiada jak
straciła dwoje dzieci jeszcze w łonie
jak rzucił mąż, jak próbowała wyskoczyć z okna
psychoanalityk doradził dużo mówić
rzucić palenie, popłakać

bliska przyjaciółka od czasu do czasu płacze
rozprawiamy o tym jak się razem zestarzejemy,
zbudujemy dom, posadzimy drzewa,
nauczymy się żyć w mroku

matka, pożerająca własną córkę,
kładzie się do łóżka, wzywa dzieci do
kołyski dla martwych:
do łona

do ornamentu wschodniego kobierca
na podłodze babcinego domu
pukają przodkowie w wieko trumny twej
otwierajcie.

**

oto oni uczciwi przestępcy
ze spowiedzią w pogotowiu
przypadkowi mordyjarze poza światłem dziennym
mętna posolona woda
kipi i parzy małe dzieci
kobiety, obwieszone biżuterią,
skrywają okrwawione ręce
w kieszeniach kuchennego fartucha
i rozmawiają z telewizorem
póki wielkie krople deszczu
jak spadające kasztany stukają po dachu
odjeżdżających w dal autobusów
krzycząca mętna woda
ściera jednakowo ślady brudnych butów,
krew z ludzkich ciał,
zmarszczki mimiczne.

**

wiek przynosi ze sobą paskudne lęki,
przypominające pijanych z piwem beczkowym,
uśmiechających się bez przednich
samotność starość potencjalne samobójstwo.

potrzeba prywatności
rodzi nienawiść do przypadkowych muśnięć
albo niedopuszczalność do cudzej zarozumiałości
w środkach transportu.
krzywdy samoanaliza oczyszczenie po abjuzie
nerwice dziecięce jak młode włoskie orzechy
łuszczą się pod ręką pachną latem
gromadzą się jak chłopcy ze wsi wzdłuż drogi

wszystko zbyt słone jak nieudane śniadanie
przypomina tajną wieczerzę
gdzie główny zdrajca jest też głównym świadkiem
któremu ciepło, czyli obojętnie.

**

nie widzę twojej twarzy,
niczym mętna woda,
skrywa to co najważniejsze
najstraszniejsze
pojawienie się głębokich zmarszczek

symptomy choroby przeżycia
ten rok jak krwawiąca rana
w nieskończoność świerzbi i swędzi

nie przestając ryczą ludzie wokół
u wszystkich dookoła jedno wielkie nieszczęście
natychmiastowa zagłada Palmyry,
własnego życia,

wypada pielęgnować sad,
budować domy, uczyć dzieci,
by w sztuczny sposób tworzyć koło
dla myszy,

prawie nie mogę normalnie spać
w nieskończoność wstaję w środku nocy
myślę o siostrze
o swoich zmieniających się rękach

о zwierzęcym strachu ofiar
przed agresorem
o swoim lęku

nauczcie mnie patrzeć w oczy
nie bać się i mówić NIE
życie zestaw szczególnych zdolności
gwiazdozbiór dziur po kulach w brzuchu